هیات واگذاری فرمولی را در واگذاری استقلال و پرسپولیس تنظیم کند که در آن پیشکسوتان، هواداران و نهایتاً مردم فوتبالدوست سهامدار این ۲ باشگاه مردمی و پرطرفدار شوند و از دیدن بازی این دو تیم لذت ببرند.
به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، حسین طلا نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی به چالش‌های پیش‌روی واگذاری تیم‌های فوتبال استقلال و پرسپولیس پرداخت.
متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:
چندی است صحبت از واگذاری ۲ تیم بزرگ استقلال و پرسپولیس مطرح شده است، تیم‌هایی که خاطرات خیلی از ایرانی‌های داخل و خارج از کشور با آنها اجین شده است.
حال با توجه به سیاست‌های دولت قرار شده است تا این دو تیم بزرگ به بخش خصوصی واگذار شوند گفته می‌شود قیمت پیشنهادی برای یکی از این ۲ باشگاه 290 میلیارد تومان است پس باید خریداران از وضع مالی خوبی برخوردار باشند و از همه مهمتر اهلیت لازم را برای مالکیت داشته باشند حال سوال اینجاست که اهلیت مهمتر است یا قیمت بالا، که باید واگذار کنندگان به این موضوع اهمیت ویژه‌ای قائل شوند و البته این موضوع را وامی گذاریم و می گذریم که در قوانین حاکم و عرف جاری ابتدا مزایده برگزار می گردد و سپس به توافق می‌رسند که این نکته نیز در واگذاری این دو تیم حکایت خود را دارد و این در حالیست که مزایده این دو باشگاه تا بحال دو بار به دلایل مختلف به شکست انجامیده است اما مثل اینکه مزایده نهم اردیبهشت خیلی جدی است و می گویند خریداران این دو باشگاه تمام قد در این مزایده حضور پیدا خواهند کرد و پاکتهای خود را به مزایده رسانیده‌اند.
چندی قبل از این مزایده مدیرعامل یکی از این دو باشگاه بزرگ بنا به آنچه گفته شده به دلیل پرداخت غیر قانونی مدتی را بازداشت شد که با ارائه وثیقه لازم آزاد شد، شایعاتی بود مبنی بر وابستگی او به یکی از خانواده‌های ذی‌نفوذ سیاسی و علاقمند به ورزش که می‌خواست نفوذش را در این تیم بالا ببرد ولی با بازداشتش این گمانه زنیها به پایان رسید این در حالیست که که یکی از پشتیبانان مالی یکی از ۲ تیم که خود نیز قصد خرید یکی از باشگاه‌ها را دارد، گفت: به دلیل اینکه در مزایده این دو باشگاه تخلف صورت می‌گیرد دیگر نمی‌خواهم به پرسپولیس کمک کنم حال جریان به شکل دیگری مطرح شده است و آن واگذاری این ۲ تیم به ۲ شرکت بزرگ خودروساز می‌باشد، شرکت‌هایی که با داشتن پرسنل زیاد سال 93 را بدون دغدغه و در جهت خودسازی حاصل از ضربات تحریم‌هایی که بر آنان تحمیل شده بود را گذراندند حال قرار است باشگاهداری هم کنند چون می‌گویند این ۲ بنگاه تجاری بزرگ کشور تجربه موفقی در تیم داری دارند.
اگر بخواهیم به وظیفه این ۲ خودروساز در عرصه باشگاهداری نگاهی بیاندازیم می‌بینیم ۲ تیم پیکان و سایپا دو باشگاه بزرگ این دو خودرو ساز هستند، درست که نتایج نه چندان مطلوبی را در لیگ بدست نمی‌آورند اما با کج دارو مریض در لیگ برتر می‌مانند و روزگار سر می‌کنند البته از حق نگذریم پول چندانی هم به این ۲ باشگاه به دلیل کمبود نقدینگی در این ۲ خودرو ساز بزرگ، تزریق نمی‌شود حال با این شرایط دولتمردان تصمیم گرفته‌اند این ۲ باشگاه را به این خودروسازان بفروشند این در حالیست که صاحبنظران و کارشناسان حوزه صنعت خصوصاً خودرو از شرایط کمبود شدید نقدینگی در این حوزه خبر می‌دهند حال روی دیگر سکه اینست که شائبه‌ای را در ذهن متبادر می‌سازد که با هم می‌خوانیم:
هفته گذاشته یکی از مقامات بلند پایه اجرایی کشور آقای (الف – ج) در جلسه شورای مرکزی حزب خود در سعدآباد می‌گوید اگر مجلس خوبی شکل نگیرد کار دولت تدبیر و امید ناتمام خواهد بود و نقش کارگزاران در اینکار مهم و موثر است از قضا بعد از این جلسه شایعه حضور قائم مقام دبیر کل همان حزب آقای (س – ل) در یکی از معاونت‌های یکی از شرکت‌های خودروساز مطرح می‌شود شاید حضور او با توجه به سابقه ای که قبلاً در شرکت‌های ایران خودرو – ایران خودرودیزل و سایپا داشته است، راهبری امور مربوط به این دو تیم باشد. حال پس از این واگذاری باید منتظر چه باشیم؟ قطعاً این دو تیم طرفداران زیادی دارند و این طرفداران پتانسیل خوبی را برای انتخابات آتی فراهم خواهند کرد لذا با واگذاری این دو تیم و صحبت‌های جناب آقای (الف – ج) در سعد آباد، مجلس آینده با رای طرفداران این دو تیم شاید در دست آقایان بیفتد و از طرف دیگر از دو تیم پیکان و سایپا چیزی جز یکی اسم در خاطره‌ها نماند و نکته حائز اهمیت این است که از این پس تنها نمی‌توانیم شاهد قیمت گذاری محصولات این دو خودروساز بزرگ در شورای رقابت و مراجع قانونی باشیم بلکه قیمت گذاری بر روی سکوهای تماشاچیان بازی‌های این دو تیم تعیین خواهد شد که با هر برد و باختی پراید و پژو یا به حلبی و آهن قراضه و یا خودرویی لوکس و بدنه ای فولادین مبدل خواهد گشت.
پس در این واگذاری باید مراقبت نمود که غیر از مولفه تولید و اقتصاد بازار مولفه دیگری به نام تشویق و یا نکوهش تماشاچیان عاقبت صنعت و معاش کارگران را رقم نزند.
و کلام آخر آنکه انتظار آنست که هیات واگذاری فرمولی را در واگذاری این دو باشگاه پرطرفدار تنظیم کند که در آن پیشکسوتان، هواداران و نهایتاً مردم فوتبالدوست ایران بدور از هرگونه دیدگاه سیاسی و جناحی سهامدار این دو باشگاه مردمی و پرطرفدار شوند و از دیدن بازی این دو تیم لذت ببرند.
