متن کامل این گفت و گو در ادامه به استحضار مخاطبان ارجمند می رسد:

بسمه تعالی

جناب آقای دکتر طلا ؛ ضمن سپاس از فرصتی که برای تبیین وضع موجود با توجه به اهمیت و حساسیت شرایط و نزدیکی به ایام انتخابات، اختصاص دادید؛ با توجه به برخی رویکردهای موجود در لیست اعلامی جبهه متحد اصولگرایان و نظر به مواضع جبهه پایداری انقلاب اسلامی در خصوص لزوم عدم انفعال پیرامون نخبگان و خواصی که نقش فعالی را در بحران های اخیر کشور و مقاطع حساس نظام از قبیل فتنه 88 ؛ ایفا ننمودند؛ به عنوان سوال نخست عرض می کنیم:

-          آقای دکتر ؛ چه شد که حضرتعالی از جبهه متحد جدا شدید و به جبهه پایداری پیوستید ؟

بسم الله الرحمن الرحیم

          در پاسخ به این سوال ؛ شاید بهتر باشد بگوییم که "چه شد مجددا به جبهه پایداری انقلاب اسلامی بازگشتید؟"

        اما واقعیت آن است که نوع نگاه و روش ما از همان ابتدا با نگاه و روش اعلامی واقدامی جبهه پایداری نزدیک بود که برجسته ترین آنها ؛ حول سه محور خلاصه می شود:

·         نخست؛ گفتمان عمل به تکلیف در راستای پیروی از ولایت مطلقه فقیه در مقابل مصلحت اندیشی برخی خواص

·         دوم؛ شایسته سالاری و تخصص گرایی در مقابل سهم بندی حزبی در دایره اصولگرایی

·         سوم؛ جذب نیروهای انقلابی و ولایتمدار ناشی از ریزش ، به دلیل سرخوردگی از برخی رفتارهای غیرقابل توجیه در قسمتی از دولت.

          نظر و نیت ما از قبل از حضور در جبهه متحد؛  این نیت بود که بتوانیم در اتحاد و اتفاق و نزدیک نمودن دولیست جبهه پایداری انقلاب اسلامی و جبهه متحد کمک نماییم؛ لذا در این خصوص، با آقای دکتر زارعی هم مشورت کردیم؛ که نظر ایشان مثبت بود ولی خوب موفقیت چندانی در اجرایی کردن این نیت حاصل نشد و مجددا به جبهه پایداری انقلاب اسلامی پیوستیم.

-          به نظر شما؛ چرا این وحدت ایجاد نشد؟

          ما آنچه انتظار داشتیم انطباق حوزه های عمل و گفتمان بود ؛ ولی این انطباق را هنگام قرار دادن برخی مصادیق در لیست جبهه متحد تهران شاهدش نبودیم، یعنی ما در برخی مصادیق در اعلام لیست و مواضع جبهه متحد؛ شاهد غلبه حزب مداری به جای تکلیف مداری بودیم.

-          می توانید بیشتر در این خصوص توضیح دهید؟

            ما بارها علت پدید آمدن واقعه عاشورا را از لسان مبارک مقام معظم رهبری تحت عنوان عبرت های عاشورا شنیده ایم؛ ایشان دلیل این واقعه تاریخی را عدم حضور به موقع خواص طرفدار حقی دانستند که دنیازده شده که امروز از آن به عنوان ساکتین یاد می شود.

ساکتین ؛ یعنی کسانی که در واقعه عاشورا به دلیل غیر قابل قبولی از یاری امام حسین (ع) به عنوان امام زمان خود طفره رفتند ؛ هر چند در اردوگاه یزید هم حاضر نشدند.

          ایشان با اشاره به این که به دلیل عدم حضور به موقع خواص؛ خود شخص مقام معظم رهبری وظیفه تبیین را عهده دار شدند؛ ابراز داشت :  از آنجا که تاریخ همیشه تکرار می شود؛ در اغتشاشات خیابانی تهران پس از اعلام نتایج انتخابات انتظار آن بود که با توجه به ماهیت فتنه گونه این اعتراضات و امکان عدم تشخیص درست واقعیت ها توسط عموم ؛ خواص طرفدار نظام؛ ابتدا خود نسبت به شرایط موجود شناخت پیدا نمایند و سپس به روشنگری در میان توده ها اقدام نمایند؛ ولی با کمال تعجب فقط شاهد حضور تعدادی از خواص خودی بودیم که اول خود شناخت پیدا نمایند و تحلیل شرایط نمایند و دوم در میان توده ها حضور پیدا نمایند و لذا این وظیفه تبیین گری و روشن گری را شخص مقام معظم رهبری بر عهده گرفته اند.

          ما شاهد عدم حضور برخی از خواص بودیم که آبروی خودشان را از برکت نظام کسب کرده بودند؛ لیکن به دلیل غیر قابل قبول، حاضر به پرداخت هزینه برای روشنگری با هدف جلوگیری از آسیب نظام نشدند، حالا ما باید شاهد آن باشیم که این افراد تعیین کننده بخشی از اصولگرایان ولایتمدار برای انتخابات آتی باشند؟!

-          شما اشاره به غلبه حزب مداری بجای تکلیف مداری در عمل را داشتید؛ می توانید این را توضیح بیشتری بفرمایید؟

         امروز با توجه به ارائه لیست از سوی جبهه متحد می توانیم بگوییم ؛ این لیست در اقناع اصولگرایان، توفیق چندانی بدست نیاورده است؛ چرا که در راهبردهای آنان، موضوع سهم اضلاع؛ نقش بیشتری در انتخاب مصادیق پیدا کرده است؛ هر چند که ما شاهد نامزدهای مطرح و قابل احترام و ولایت مدار در لیست اعلامی هستیم و همچنین حذف برخی افراد پدیده مبارک برای اصولگرایان بود.

       اما به عنوان نمونه ؛ ما در حالی نظاره گر حذف دقیقه 90 یکی از نامزدهای اعلامی از فهرست اصولگرایان جبهه متحد تهران می باشیم؛ که ایشان در عمل و گفتار و رفتار برای همه شناخته شده است، ولی همچنان شاهد حضور اشخاص دیگری نیز هستیم؛ که هیچ شناختی و سابقه محکمی از آنها در دست نیست.

         این نتیجه برتری پیدا کردن سهم بر شایستگی در برخی از موارد بود که ریشه در مصلحت حزبی داشت تا مصلحت اصولگرایی؛ از دید ما مجلس آینده باید بازوی توانمند رهبری باشد و نه بازوی توانمند احزاب .